- cechowy
- cechowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, cechowywi, {{/stl_8}}{{stl_7}}od rz. cech: Bractwo cechowe. Prawo cechowe. Mistrz cechowy. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
cechowy
Look at other dictionaries:
cechowy — cechowywi przym. od cech Starszyzna cechowa. Prawa cechowe. Chorągiew cechowa. cechowy w użyciu rzecz., daw. «członek cechu» … Słownik języka polskiego
chorąży — m odm. jak przym.; lm M. chorążyżowie, DB. chorążyżych 1. «ten, kto nosi chorągiew na jakichś uroczystościach» Chorąży szkolny, kościelny. Chorąży cechu albo cechowy. przen. «propagator jakichś idei; przywódca, obrońca» Chorąży postępu. 2.… … Słownik języka polskiego
